آمفیزم چگونه تشخیص داده میشود؟
آمفیزم کیسه های هوا را از بین می برد، کیسه های هوا در ریه ها هستند. کیسه های هوا ضعیف میشوند و در نهایت پاره میشوند، که باعث میشود سطح ریه ها و مقدار اکسیژنی که می تواند به جریان خون منتقل شود، کاهش یابد.
این مسئله سبب می شود تنفس سخت تر شود، مخصوصا هنگام ورزش. آمفیزم همچنین موجب میشود ریه ها خاصیت ارتجاعی خود را از دست دهند.
آمفیزم یکی از دو بیماری شایعی است که تحت عنوان بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) نامیده میشود. بیماری مهم COPD دیگر، برونشیت مزمن است. آمفیزم بیماری غیر قابل برگشت است، بنابراین هدف درمان این است که سرعت پیشرفت آن را کاهش داده و علائم را به حداقل برساند.
علائم آمفیزم چیست؟
برخی از افراد سالها بدون آنکه بدانند به این بیماری مبتلا هستند. بعضی از اولین نشانه های آن ضعف تنفس و سرفه، به ویژه در حین ورزش و یا فعالیت جسمی است. این علائم همچنان بدتر می شوند تا تنفس همیشه دشوار شود، حتی هنگام استراحت.
سایر علائم عبارتند از:
خستگی
کاهش وزن
افسردگی
ضربان قلب سریع
در افراد مبتلا به آمفیزم ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن، لب ها یا ناخن های آنها مایل به خاکستری شود. در صورت بروز این اتفاق، فورا به پزشک مراجعه کنید.
چه کسانی در معرض خطر آمفیزم هستند؟
به گفته انجمن ریه آمریکا، در سال 2011 بیش از 4?5 میلیون نفر در ایالات متحده آمفیزم داشتند. اکثریت این افراد بیش از 65 سال سن داشتند. مردان و زنان به طور یکسان در معرض خطر این بیماری قرار دارند.
مصرف دخانیات علت اصلی آمفیزم است. هرچه بیشتر سیگار بکشید، خطر ابتلا به آمفیزم در شما افزایش می یابد.
مصرف ماری جوانا نیز می تواند منجر به آمفیزم شود. به گفته انجمن ریه آمریکا، سیگار کشیدن سالانه بیش از 480000 آمریکایی را به کشتن میدهد و 80 درصد از این موارد مرگ و میر ناشی از COPD، از جمله آمفیزم است. قرار گرفتن در معرض دود سیگار نیز خطر ابتلا به آمفیزم را افزایش می دهد.
علاوه بر این، افرادی که در مناطقی با آلودگی بالا، گازهای شیمیایی یا تحریک کننده های ریه زندگی میکنند، و یا مشغول به کار هستند، در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
ژنتیک می تواند به عنوان عاملی در ایجاد شکل اولیه آمفیزم نقش ایفا کند، اما این مورد نادر است.
آمفیزم چگونه تشخیص داده میشود؟
پزشک شما با دریافت پس زمینه و سابقه پزشکی شما شروع می کند، و از شما سوال خواهد کرد آیا سیگاری هستید و یا در معرض دود و آلودگی های خطرناک در محل کار و یا در منزل هستید یا خیر.
آزمایشات مختلف می توانند آمفیزم را تشخیص دهند، از جمله:
آزمایشات تصویربرداری، مانند اشعه ایکس و سی تی اسکن، برای بررسی ریه های شما
آزمایش خون، برای تعیین اینکه ریه ها چگونه اکسیژن را انتقال می دهند
اکسیمتری پالس برای اندازه گیری میزان اکسیژن خون شما
آزمایشات عملکرد ریه که اغلب شامل دمیدن دستگاهی به نام اسپیرومتر برای اندازه گیری میزان هوایی که ریه می تواند وارد و خارج کند و نحوه انتقال اکسیژن از ریه ها به جریان خون
آزمایش گاز خون شریانی برای اندازه گیری مقدار خون و دی اکسید کربن در خون
الکتروکاردیوگرام (ECG)، برای بررسی عملکرد قلب و جلوگیری از بیماری قلبی
چگونه آمفیزم درمان می شود؟
هیچ درمان قطعی برای آمفیزم وجود ندارد درمان با هدف کاهش علائم و کاهش پیشرفت بیماری با داروها، درمان ها و یا جراحی ها انجام میشود.
اگر سیگاری هستید، گام اول در درمان آمفیزم، ترک سیگار، یا با دارو یا با محرومیت از سیگار است.
داروها
داروهای مختلف می توانند به درمان این بیماری کمک کنند، از جمله:
برونکودیلاتورها، برای کمک به باز شدن مجاری هوا، راحت تر کردن تنفس و کاهش سرفه و تنگی نفس
استروئیدها، برای تسکین تنگی نفس
آنتی بیوتیک ها، برای مبارزه با عفونت هایی که می توانند این بیماری را بدتر کنند
تمام این داروها می توانند به صورت خوراکی یا استنشاقی مصرف شوند.
درمان ها
درمان ریوی یا ورزش معمولی مانند راه رفتن می تواند عضلات تنفسی را تقویت و علائم را کاهش دهد، و باعث می شود تا تنفس راحت تر و از لحاظ جسمی فعال شوید. یوگا، تای چی، و تمرینات تنفس عمیق نیز می توانند به کاهش علائم کمک کنند.
اکسیژن درمانی می تواند به راحت تر شدن تنفس کمک کند. افراد مبتلا به آمفیزم شدید ممکن است 24 ساعت روز به اکسیژن نیاز داشته باشند.
عمل جراحی
جراحی برداشتن قسمتی از ریه میتواند برای حذف قطعات کوچک آسیب دیده ریه و پیوند ریه می تواند کل ریه را جایگزین کند. این عمل جراحی نادر است که فقط برای افراد مبتلا به آمفیزم شدید استفاده می شود.
سایر درمان ها
افراد مبتلا به آمفیزم اغلب کم وزن هستند. خوردن خوراکی های غنی از ویتامین های A، C و E مثل میوه ها و سبزیجات توصیه می شود تا سلامت کلی بیماری بهبود یابد.
واکسیناسیون در برابر برخی از عفونت ها مانند پنومونی، می تواند مانع از عفونت شود، عفونت می تواند آمفیزم را پیچیده کند.
افرادی که مبتلا به آمفیزم هستند، اغلب اضطراب و افسردگی را تجربه می کنند، زیرا آنها به اندازه ای که قبلا عادت داشتند، فعال نیستند. در بعضی موارد ممکن است به مخزن اکسیژن متصل شوند. پیوستن به یک گروه پشتیبانی می تواند به شما در برقراری ارتباط با دیگران مبتلا به این بیماری و تجربیات مشابه کمک کند. این مسئله می تواند به شما کمک کند تا متوجه شوید که در مبارزه با این بیماری تنها نیستید.